Wstęp: Błona owodniowa znajduje szerokie zastosowanie w leczeniu chorób powierzchni oka. Posiada właściwości przeciwzapalne, antyangiogenetyczne, ale też może być wykorzystywana jako opatrunek, na którego podłożu mogą migrować i regenerować się komórki biorące udział w odbudowie tkanek. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia błoną owodniową głębokich owrzodzeń rogówki u dzieci.
Pacjenci i metody: W latach 1997−2012 w Klinice Okulistyki Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z powodu wrzodu rogówki leczono 17 dzieci (7 chłopców i 10 dziewczynek) w wieku od 3 miesięcy do 18 lat. Średnia wieku u dziewcząt wynosiła 14,2 lata, natomiast u chłopców 6,7 lat. U 9 dzieci, pomimo wykonania pełnej diagnostyki, nie udało się ustalić przyczyny owrzodzenia. U 5 pacjentów stwierdzono zapalenie wirusowe, u 3 obecność ciała obcego. U 6 dzieci ze względu na brak skuteczności farmakoterapii w leczeniu zastosowano naszycie błony owodniowej na powierzchnię owrzodzenia. Błonę owodniową naszyto w sposób typowy w znieczuleniu ogólnym. U każdego pacjenta oceniano ostrość wzroku i przedni odcinek oka przed zabiegiem, 7 dni i 6 miesięcy po zabiegu.
Wyniki: U wszystkich pacjentów stwierdzono poprawę stanu miejscowego i poprawę ostrości wzrokuWnioski: Naszycie błony owodniowej jest skutecznym sposobem leczenia głębokich wrzodów rogówki u dzieci i młodzieży.
